GVR in Den Haag?

Het is een belangrijke dag vandaag, dat weet iedereen. Niet omdat vandaag in Den Haag de formatiebesprekingen zijn begonnen maar omdat het internationale Roald Dahl dag is. Roald Dahl, de man die ons helden gaf als Daantje de Wereld kampioen, Sjakie van de Chocoladefabriek en de Grote Verschrikkelijke Reus. De man die bij mij en velen met mij kiemen heeft gelegd voor liefde voor lezen èn liefde voor schrijven. En die op een absurde manier naar de wereld om hem heen kon kijken en hem daarmee een stukje dragelijker, of in ieder geval vermakelijker maakte.

Toen ik gisteren naar de uitslagenavond keek, vroeg ik mij af welke bizarre draai Dahl in een verhaal aan deze avond zou hebben kunnen geven. Misschien had hij de avond van Diederik Samson verpest door het papier van zijn slottoespraak langzaam in ouwel of marsepein te laten veranderen. Of door hem in een vlaag van euforie te laten stagediven waarbij het publiek van Paradiso angstig achteruitdeinst bij de aanblik van hun vliegende lijstrekker. Misschien had hij de avond van Mark Rutte verpest door het optreden van Gordon met zijn boys choir te laten ontaarden in een massieve orgie. Misschien had hij de avond van Sybrand Buma nog verder verpest door te onthullen dat hij voortaan altìjd zelf de broodkruimels van tafel moet vegen omdat zijn vrouw hem heeft verlaten wegens de tegenvallende verkiezingsuitslag. Misschien…

Hij had er vast een mooie avond van gemaakt. Ik denk dat hij er in ieder geval voor had gezorgd dat er een GVR in het torentje terecht zou komen. Immers, die verzamelt de dromen van mensen en zorgt dat ze werkelijkheid worden. Roald Dahl is dood, leve de GVR!