03 okt

Geplaatst op 09:49h in Blog

Mijn zoontje is ziek en we spelen ‘Mens erger je niet.’ Tussen twee beurten door vraagt hij “Mama, wat is een ambtenaar?” Verbaasd en geamuseerd antwoord ik: “Ehh, ik ben een ambtenaar. Ambtenaren werken voor de overheid, voor Mark Rutte.” Hij heeft Mark Rutte in een badkuip vol belastinggeld op de cover van de Vrij Nederland zien staan, Mark Rutte is de verpersoonlijking van de overheid. Om te voorkomen dat hij denkt dat ik de tas draag van Mark of misschien zelfs zijn stukken schrijf, zeg ik: “Er zijn heel veel ambtenaren en ze doen allerlei verschillende dingen. Ze werken...

24 sep

Geplaatst op 22:09h in Blog

Dit weekend was ik met vriendinnen in Antwerpen. Zoals iedereen weet is Antwerpen een mekka voor bierdrinkers, shoppers en cultuurliefhebbers, maar het is ook de stad van het vondelingenluik. Het was vast geen toeval dat we er om de hoek logeerden. Op de gevel van de Helmstraat 93 hangt een geel bord met de tekst ‘Moeders Mozes Mandje’. Het vondelingenluik wordt ook wel vondelingenschuif genoemd, wat ik minder prettig vind  klinken, alsof het om etenswaren gaat die naar binnen of naar buiten worden geschoven. De entourage rondom het luik is anders dan ik me had voorgesteld. Ik dacht dat het zich...

13 sep

Geplaatst op 15:03h in Blog

Het is een belangrijke dag vandaag, dat weet iedereen. Niet omdat vandaag in Den Haag de formatiebesprekingen zijn begonnen maar omdat het internationale Roald Dahl dag is. Roald Dahl, de man die ons helden gaf als Daantje de Wereld kampioen, Sjakie van de Chocoladefabriek en de Grote Verschrikkelijke Reus. De man die bij mij en velen met mij kiemen heeft gelegd voor liefde voor lezen èn liefde voor schrijven. En die op een absurde manier naar de wereld om hem heen kon kijken en hem daarmee een stukje dragelijker, of in ieder geval vermakelijker maakte. Toen ik gisteren naar de uitslagenavond...

01 aug

Geplaatst op 10:22h in Blog

Mijn lieve man heeft een cursus mindfulness gevolgd. De cursus was niet gratis en ook voor de bijbehorende software moest worden betaald. Nu trekt hij zich geregeld terug met een CD met rustgevende oefeningen. Op een jachtige dag kan ik mijn ei niet kwijt en besluit het ook eens te proberen. Ik leg één van zijn CD’s in de speler en strek me verwachtingsvol uit op de bank. Er klinkt een belletje. Ik wacht. Ik lig. Ik verwacht een stem die mij zalvend toespreekt. Kabbelende beekjes, dolfijnengeluiden, subtiele synthesizersklanken. Het blijft stil. Ik wacht nog langer. Het blijft oorverdovend stil....

24 jul

Geplaatst op 11:28h in Blog

De arts wees naar de deur achter haar. “Daar is de WC” zei ze tegen mij. Ze gaf me een plastic potje met een gekleurde deksel, zo’n potje waar kinderen lieveheersbeestjes in verzamelen. Ik trok me terug in de ruimte achter de deur, nam plaats op de bril en liet mijn plas lopen. Ik mikte mijn straal in het potje. Wat een power! Algauw was het potje tot halverwege gevuld. Door de kracht van mijn straal waren ook mijn handen en polsen met urine beneveld en dropen de druppels langs de buitenkant van het potje. Ik keek even om mij...

Eerdere berichten