Miezer in Middenduin, "Suppen" in 't Spaarne en Surveilleren rond stilstaand water. #Haarlem #DenHaag #Hofvijver #Fotografie #Woordenbeeld #Tipszijnwelkom #Alfabeeld2019

In vervolg op mijn fotografiecursus bij #crea heb ik het project #Alfabeeld2019 bedacht. Elke 2 weken maak ik een of meerdere foto’s van een object of gebeurtenis met als beginletter de betreffende letter van het alfabet. Ik begin dus in januari met de letter A en sluit het jaar af met de letter Z. Heb je een suggestie voor een beeld bij een letter? Laat het me weten en volg de vorderingen van mijn project hier op Facebook of via Twitter of Instagram. Zin in 2019!

In vervolg op mijn fotografiecursus bij CREA heb ik het project #Alfabeeld2019 bedacht. Elke 2 weken maak ik een of meerdere foto’s van een object of gebeurtenis met als beginletter de betreffende letter van het alfabet. Ik begin dus in januari met de letter A en sluit het jaar af met de letter Z. Heb je een suggestie voor een beeld bij een letter? Laat het me weten en volg de vorderingen van mijn project op Facebook of via Twitter of Instagram. Zin in 2019!

“Nu zie je dat mensen zelf dingen gaan zitten verzinnen en bij elkaar zoeken waar ze hun eigen wereldbeeldje van maken.” Aan het woord is de onvolprezen Paul Schnabel, voormalig directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau. Hij deed de uitspraak deze week in een interview in de NRC naar aanleiding van zijn vertrek als hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht. Wereldbeeldje. Wat een schattig woord. Ik laat het op me inwerken. Een wereldbeeldje heeft niets te maken met groepen mensen die elkaar naar het leven staan omdat ze een andere religie aanhangen. Of met de vraag of kapitalisme en vrijhandel…

Roerende voorheffing, de term werd gisteren gebruikt in de leuke spannende dramaserie Klem. Barry Atsma speelt een hooggeplaatste functionaris bij de Belastingdienst die verwikkeld raakt in de criminele praktijken van zijn buurtgenoot Marius (Jacob Derwig). De criminele plot voltrekt zich tegen de achtergrond van de gezinsperikelen van de beide mannen. Atsma is weduwnaar en heeft twee dochters, waarvan de jongste bevriend is met de dochter van Marius. Atsma bezoekt een congres van belastingtechneuten waar hij nogal gecharmeerd raakt van een vrouwelijke collega van de FIOD, en zij van hem. Er ontkiemt zich een romance, tussen de verhandelingen over de nieuwste…

De vliezen braken op het moment van de eerste explosie in de vertrekhal

Zijn stropdas partijloos, veelkleurig
zijn spraak soms zoekend, immer keurig
zijn rijwiel onbetwist
van Hollands makelij
‘Heren, schrijf een brief aan mij’
aldus verordonneerde hij
En zo geschiedde – wil is wet
HTW schaakt zet voor zet
de polder naar een kabinet

Gedicht bij de vorming van het derde kabinet Rutte.
Opgenomen in formatievlog 14B van de NOS, klik op de link om het filmpje te bekijken.

Waar ik liefheb wil ik wonen
waar ik mij geborgen weet
twee helften van de stad
gloeiende aaneen gesmeed
door ’t Spaarne dat als lint
Cruqius aan de Nel verbindt

Waar ik liefheb wil ik wonen
waar ik thuiskom na een reis
waar het huis staat van mijn dromen
waar ik moeder werd en wijs
waar de massa niet massaal is
en de Uiver een lokaal is
voor eenieder, jong of grijs

Waar ik liefheb wil ik wonen
wil ik dichten als een beest
voor de lezers en de losers
op een uitvaart of een feest
Ja, voor Haarlem wil ik dichten
Leef, wereldstadje, leef!

Mijn inzending voor de verkiezing van Haarlemse stadsdichter, die ik helaas pas na de deadline heb ingediend. 

Stembusheroïek Het campingtafeltje is net een paar millimeter hoger dan het houten tafeltje dat ertegenaan is geschoven. De twee mannen die achter de tafeltjes zitten heffen in een synchrone beweging hun koffiemokken naar hun mond. Het plaatje is heerlijk ongekunsteld en geeft een bijna huiselijke draai aan de Britse referendumsaga zoals die de laatste weken aan ons is voorgeschoteld. Het einde der Europese tijden, procentpunten van economische voorspoed die verdampen, banken die omkukelen en een City die leegloopt, het zijn onheilspellende vooruitzichten waaraan de vele deskundigen zich wagen. Afgezet tegen deze grote woorden legt de foto van het stembustafereel op…

De Pandaparadox Het is een bijna griezelig plaatje. In een Belgische dierentuin is een pandajong geboren. We zien reuzenpanda Hao Hao, Chinees voor ‘vriendelijk’, met haar babyjong in haar bek. Het bijzondere is echter dat het in niets lijkt op wat je je voorstelt bij een babypanda. Het is een kaal, roze, wormvormig gedrochtje van nog geen twee ons. Je hebt dan ook eerder het idee dat Hao Hao op het punt staat het mormel te verschalken dan dat ze zich ontfermt over haar jong, zoals de kop boven het nieuwsbericht op NU.nl het omschrijft. Er is wel heel veel…

De gemiste kans van De Rijdende Rechter Met verbazing keek ik afgelopen dinsdag naar de eerste uitzending van het nieuwe seizoen van De Rijdende Rechter. We zijn getuige van een hoog opgelopen conflict tussen twee naast elkaar wonende echtparen in het oosten van het land. Beide gezinnen bewonen een villa met de nodige hectaren land eromheen. Het bijzondere is echter dat de huizen elkaar raken omdat één van de echtparen een carport heeft gebouwd op zijn eigen oprit, tegen het huis van de buren aan. Daarmee is, in de ogen van het andere echtpaar, hun huis niet meer te bestempelen…

Liefde, oorlog en taal ‘Veteraan na zeventig jaar herenigd met zijn geliefde.’ Het had een verhaal van Sebastian Faulks kunnen zijn, schrijver van Birdsong, een prachtig boek over de Eerste Wereldoorlog. Maar het was een bericht op NU.nl, een paar dagen geleden. Norwood Thomas en Joyce Morris waren aan het eind van de Tweede Wereldoorlog enkele weken een liefdeskoppel. Thomas was parachutist in het Amerikaanse leger en boven Engeland gedropt. In het filmpje dat bij het bericht is geplaatst vertelt Thomas, 93 jaar oud en uitgedost met een baseballpet, hoe de ontmoeting destijds verliep. Op een zonnige dag in het…

Geen proza, geen poëzie, maar non-fictie! Alweer een boek! Van Roel Janssen dit keer en ik mocht hem bijstaan. Ik deed research voor en redactie van het boek ‘The Art of Audit; eight remarkable government auditors on stage,’ dat bij uitgeverij AUP (Amsterdam University Press) is verschenen ter gelegenheid van het vertrek van Saskia Stuiveling als president van de Algemene Rekenkamer. Op 28 mei in de Ridderzaal nam zij het eerste exemplaar in ontvangst. Het boek bevat acht interviews en een algemene beschouwing die een inkijkje geven in het werk van rekenkamers wereldwijd, van Oostenrijk tot Irak. Er zitten grote verschillen tussen…

Op zaterdag 31 januari stond mijn gedicht over ‘Tarik’ in de NRC!    

Een gedicht, klik hieronder om de link te openen. Gedichtendag 2015

Ik wens iedereen een gelukkig nieuwjaar met veel mooie momenten en gebeurtenissen. Klik op onderstaande link voor mijn nieuwjaarsgedicht. 2015 Gedicht Mirjam Brandenburg  

Een KKV, een Kort Kerstverhaal. Klik op onderstaande link om het verhaal te lezen. All you need is love  

Intrigerend. In Uitgeest is laatst een vat stierensperma gestolen. Ja, u leest het goed; een vat stierensperma. Geen emmer, geen fles, geen vaatje, nee een vat. Dat olie en bier in vaten tot ons komt, of althans tot de tussenhandel, dat wist ik, maar dat ook spermatozoïden zich in vaten laten opslaan gaat mijn voorstellingsvermogen te boven. Ik weet dat stieren flinke jongens kunnen worden (het gemiddeld gewicht van een Belgisch Witblauwe Stamboekstier bedraagt rond de 1200 kilo!) maar dan nog. Zelfs als een stier bij ejaculatie een navenant grotere hoeveelheid zaad uitstoot dan een gezonde Hollandse mensenjongen, dan nog…

Voor de verandering, weer eens een gedicht. Klik op onderstaande link om het gedicht te lezen. Ritueel  

We  zagen het gebeuren. Ze stond naast haar fiets, een rijzige vrouw in een roze jas met een volle grijze kuif. Op het moment dat we voorbij reden viel ze in een soort slow motion naar achteren,  op de stoep van een kantoorvilla aan het Kenaupark. Even was ik gegrepen door de elegantie van haar manoeuvre, maar toen ze verstijfd bleef liggen sprong ik uit de auto. Er zaten al twee mannen op hun knieën naast haar.        “Zal ik 112 bellen,” vroeg ik, goed idee, knikten ze. Nadat de kiestoon een tergende  keer of vijf was overgegaan kreeg ik…

         “De boter is op, mam.” Ik sta op en loop via de keuken de tuin in, naar de schuur waar onze tweede koelkast staat. De tuin is nog gehuld in een dikke deken van dauw. Met mijn hand op de klink aarzel ik, er trekt een rilling langs mijn ruggengraat. Stel dat zich vannacht een zwerver heeft verschanst in onze schuur? Dat hij het zich gemakkelijk heeft gemaakt op onze tuinkussens, een paar biertjes heeft genuttigd, misschien zelfs wat fruit, de bananenschillen liggen aan zijn hoofdeinde, en dat ik hem ruw stoor in een langverbeide slaap? Of, erger nog,…

Wereld Post Dag vandaag!   Ode aan de postbode Er hangen elastieken aan het stuur van zijn fiets Hij komt bij mooi weer en hij komt bij regen Hij komt al waait de wind hem tegen De postbode komt nooit niet

In de kop van het hoofdredactioneel commentaar van de NRC van maandag 29 september jl. prijkte de voor mij nieuwe term vliegtuigchauffeurs. Voluit luidde de kop ‘Een bedenkelijke zege van de Franse vliegtuigchauffeurs.’ Na een eerste glimlach vanwege dit staaltje woordvernieuwing vroeg ik me af of het soms een kopwoord was. Bij de krant schijnt een aparte beroepsgroep de koppen van de artikelen samen te stellen, wat soms tot wrijving tussen koppenmakers en artikelschrijvers leidt omdat hun wetten nogal verschillen. Zo duikt, misschien omwille van het ruimtegebruik, steeds vaker het woordje ‘dood’ op in het dikgedrukte bovenschrift van artikelen waarin…

Het gedicht ‘Liefste’ dat ik schreef voor Flow magazine, is op de kaart gezet! De creatieve kaartenmakers van www.inkyfingers.nl verzorgden het ontwerp en hebben de kaart gedrukt. De kaart is verkrijgbaar in hun webshop (voor 1 euro per stuk) en in verschillende winkels. Ze verkopen ook andere mooie, grappige kaarten.  

Het cliché dat de waarheid vaak nog gekker is dan je kunt verzinnen, werd weer eens bewaarheid. Omdat ik me als schrijver graag laat inspireren door bizarre gebeurtenissen lees ik op gezette tijden de  rubriek ‘Opmerkelijk’ van de website Nu.nl. Daar lees je dan berichten in de trant van ‘Jaloerse vrouw snijdt testikels van overspelige echtgenoot en smijt ze uit het raam’ of ‘Siamese kat overleeft anderhalf uur durende sessie in een wasdroger.’ Vaak gaat het om een domme fout of een onbezonnen aktie die op touw is gezet door een doldrieste eenling. Ditmaal betreft het echter respectabele organisaties die op…

Het is de Week van het Korte Verhaal! Daarom een nieuw kort verhaal, Obese. Obese, kort verhaal Mirjam Brandenburg

Gefascineerd keek ik een paar dagen geleden naar “From Russia with love,” een documentaire over eiceldonatie in Rusland. Sinds enige tijd heb ik een bovenmatige belangstelling voor dit soort onderwerpen, voor de soms uitzonderlijke omstandigheden waaronder kinderen worden verwekt en geboren (of in dit geval zelfs, klinisch gezegd: geproduceerd). Dergelijke omstandigheden staan bijna garant voor bijzondere verhalen. Over de levens van onder normale omstandigheden verwekte en geboren kinderen zijn al zoveel verhalen te vertellen, laat staan over de levens van kinderen die zijn verwekt uit een one-night stand of overspel, uit een lafhartige criminele daad of uit een bijzondere medische…

Opgelucht staan we na tweeënhalf uur keuzestress weer buiten. We kochten zojuist het goedkoopste matras in de duurste beddenwinkel van Haarlem. Het besef dat onze matrassen over de datum waren hield ons al een paar maanden in zijn greep maar zie maar eens tot de aanschaf van een paar nieuwe over te gaan. Het betreft een kapitale uitgave en dan kom je graag tot een gefundeerde keuze. Persoonlijk verdiep ik me liever in andere trends dan die van de slaapindustrie maar er is geen ontkomen aan. De keuze is schier oneindig; van latex, koudschuim, traagschuim en pocketvering tot boxspring en alle…

Er is een versteende foutus aangetroffen in het lichaam van een 80 jarige vrouw. In Colombia weliswaar, maar toch. De werkelijkheid is altijd nog gekker dan je als schrijver kunt verzinnen. Een versteende foetus. Ik laat de woorden op me inwerken. Bij een foetus denk ik aan een wazige wolk op een röntgenfoto, aan een doorschijnend schepsel dat in het vruchtwater zweeft. Dat het kan, verstenen in een baarmoeder. De aandoening wordt in medische termen lithopedion genoemd, Oudgrieks voor versteend kind. Het was natuurlijk een kind dat niet geboren mocht worden. Althans, waarvan de eventuele geboorte niet voor alle betrokken…

Het leek me altijd een machtig mooie baan, dijkgraaf. Het is zo ongeveer het op één na oudste beroep in Nederland, het schijnt vrij aardig betaald te worden en er hangt een sfeer van adel en gewichtigheid omheen. Gisteren heb ik de kans gegrepen om aan het ambt te snuiven. Er deed zich namelijk op ons perceel (ik meet me voor de gelegenheid maar even wat passend taalgebruik aan) een situatie van onhoudbare wateroverlast voor. In de schuur was het waterpeil zodanig gestegen dat de aldaar opgestelde koelvriescombinatie nog net niet begon te dobberen. Die combinatie staat op een van…

Voor het literaire magazine van The Post Online schreef ik een kort verhaal, “De Ontmoeting.” Klik op de link hieronder om het verhaal te lezen. Kort Verhaal MB De Ontmoeting  

Ik ben bang want ik ben in de wolken. Dat wil zeggen, ik heb een nieuwe telefoon en mijn contacten zijn in de wolken. Hoewel, ik ben daar niet helemaal zeker over want telkens als er gevraagd wordt “sync all” dan kies ik toch weer voor een andere optie, of voor annuleren. Want sync dat roept bij mij de associatie op met zinken en dat weer met verdwijnen en ik laat mijn contacten liever niet verdwijnen.   Al langer zat ik er tegenaan te hikken; mijn oude smartphone was aan vervanging toe want het touch screen verdiende niet meer de…

Er zijn duizenden brieven gevonden in de schuur van een Tilburgse postbode las ik op NU.nl. Het echte leven is altijd nog gekker dan je als schrijver kunt verzinnen. Ik weet precies hoe het zit met deze man. Het is een hoogsensitieve jongen, heeft met moeite destijds een diploma gehaald en een baan bij de post gekregen. Waar hij helemaal op zijn plek was, hij was trots op zijn werk. Want is een postbode niet één van de belangrijkste mensen in de stad? Die ervoor zorgt dat al die brieven en documenten die door persoon A verzonden worden, bij persoon…

  Bij het lezen van het bericht over de scheiding van Diederik Samsom drongen zich twee geheel tegenstrijdige gedachten bij me op. Ten eerste, wat intens verdrietig dat dit hem moet overkomen, laten we hopen dat de media hem zijn privacy gunnen en hem met rust laten bij de oplossing van zijn problemen. Ten tweede, wat intens verdrietig dat dit hem moet overkomen, hoe is dit zo gekomen en wat zou er precies aan de hand zijn? Mijn morele, beschaafde ik fluistert mij in dat persoonlijke zaken ook voor een politicus privé zijn en dat je die niet breed uitmeet in de pers. De persoonlijke levenssfeer dient te…

Een paar dagen geleden viel de nieuwe IKEA-gids op de mat. Ik ging er eens goed voor zitten. Een week eerder was ik met frisse interieurzin van vakantie teruggekomen. Om de een of andere reden heb ik, na een paar weken buitenshuis, altijd behoefte aan een restyling, aan een paar kleine ingrepen die het woongenot verder vergroten. Andere flesjes op het aanrecht, een extra fotolijstje aan de muur, een esthetisch mandje op een handige plek voor onesthetische rommeltjes, dat soort werk. De IKEA-gids kon me daar vast behulpzaam bij zijn, dacht ik. Inderdaad biedt de gids de nodige houvast voor…

  De zesde dag van de vakantie. Cupra Maritima, een sympathieke badplaats aan de Italiaanse Oostkust. Liggend op mijn gehuurde zonnebedje lik ik het cappucinnoschuim van mijn lippen. Met mijn lepel schraap ik het laatste restje schuim uit het kopje. Ineens zie ik dat ik mijn gouden ringen niet om heb. Die doe ik altijd af als ik mijn kroost invet, dat nu rond de kustlijn spartelt. Mijn hart slaat een slag over, het staat me bij dat ik ze in de zak van mijn jurkje deed. Het jurkje wappert aan de parasol, ik spring op en voel in de…

Een paar dagen geleden stuitte ik op het woord oortoilet. Het werd gebruikt in een artikel om te illustreren hoe zorgfraude in zijn werk kan gaan; de arts declareert een vergoeding voor een duurdere, complexere behandeling dan er in werkelijkheid heeft plaats gevonden. Hij declareert bijvoorbeeld een chirurgische ingreep terwijl hij slechts met een wattenstaafje in een oor heeft zitten peuren; deze verrichting noemen artsen onder elkaar een oortoilet. Kijk, daar word ik nou blij van. Niet van die fraude, maar van dat woordgebruik. Verrassende woorden die insiders verzinnen, nieuwe woorden die verzonnen worden voor nieuwe fenomenen of grappige, al…

“Als ik schrijf stroomt de energie over.” Lees hier mijn interviewtje met foto’s in het meinummer van Flow magazine! 

Soms kan ik jaloers zijn op het gemak waarmee andere mensen bijzondere of opvallende kledingstukken dragen. Zo keek ik ook naar de foto van Rascha Peper in de NRC van afgelopen dinsdag. Nadat ik van de schok van haar overlijden was bekomen intrigeerde haar truitje mij enorm. Het is een truitje, of liever gezegd vestje, dat ze bijna zeker weten bij de H&M heeft gekocht. Ik heb het volgens mij zelfs in handen gehad en gedacht; dit is een grappig truitje. Ik ben echter niet tot aanschaf overgegaan omdat ik vervolgens dacht; wat doet dit truitje met mij? Neemt mijn…

  Home > Vaktechniek > Boeken Vondelingen 07 maart 2013 – Nee, we gaan er geen gewoonte van maken, maar af en toe mag in ‘Accountant’ ook wel goede fictie worden besproken. Bij deze dan weer eens. Een bundel korte verhalen van Mirjam Brandenburg, werkzaam bij de Algemene Rekenkamer, dat enkele maanden geleden op de redactie werd bezorgd. De verhalen zijn min of meer geënt op alledaagse situaties die heerlijk verrassend herkenbaar voorkomen. Van een stuntelende minister-president bij een tv-debat, een jongetje dat een vliegramp overleeft, tot een vermakelijk verhaal over een gevallen bankier die tijdens de afscheidsreceptie van de president van…

  Slapende kinderen is een van de bijzondere geneugten van het ouderschap. Wakkere kinderen kunnen heel erg lief zijn maar wakkere kinderen kunnen soms ook best wel een beetje vervelend zijn. Mensen die weten waar ik het over heb, begrijpen wat ik bedoel. Het ouderschap is dan, laten we het positief formuleren, best een uitdaging. Slapende kinderen echter, daar heb je als ouder geen kind aan. Het enige wat je eraan kunt doen, is ervan genieten. Genieten van het pruttelende geluid dat het zware warme jongenslijf onder zijn lego-dekbed voortbrengt tijdens het ademhalen. Hij ligt op zijn rug met zijn…

Op 13 april is de opening van het vernieuwde rijksmuseum. Niet alleen het gebouw zelf maar ook de omgeving is flink op de schop genomen. Onderdeel van de vernieuwing is de aanleg van een tegelpad met tekst onder de monumentale vleugelnootboom aan de pleinzijde van het museum. Die boom is in 1885 door architect Pierre Cuypers zelf uitgezocht. Welke tekst er op de tegels rondom de boom komt te staan, is onderwerp van een wedstrijd waar ik aan mee heb gedaan. In de NRC stond een oproep om een passende tekst in te zenden; “Laat uw woorden bloeien bij het…

Sommige vrouwen hebben ze. Nagels. Imponerende nagels. Neelie Kroes heeft ze zeker. “Neelie Kroes waarschuwt voor Berlusconi”, luidde vandaag een kop op NU.nl. Indrukwekkender dan het tekstje van het bericht vond ik de foto die erbij was geplaatst. De  onberispelijk gelakte nagels van Kroes onderstrepen zowel haar vrouwelijkheid als haar gezag. Hordes vrouwen hebben hun nagels stukgekrabd op het spreekwoordelijke glazen plafond, zo niet Neelie. Als zij met haar vinger wijst wijkt het plafond uiteen, zo lijkt het. Laten we hopen dat de Italianen de blik omhoog hebben gericht als ze vandaag of morgen naar de stembus gaan zodat ze…

Het is vandaag een bijzondere dag omdat gedichtendag en de verjaardag van koningin Beatrix samen vallen. Dat vraagt om een koninklijk gedicht. Klik op onderstaande link om het gedicht te openen. Majesteit

Abdicatie, wat een eng woord. Maar Beatrix boog zich erover en zei dat het goed was. Want ze had er jaren over nagedacht en Willem-Alexander en Maxìma zijn er klaar voor. Ik vond het een prachtig stukje tekst. Het raakte me dat ze haar man in herinnering riep en het raakte me dat ze zei dat ze onze koningin had mogen zijn. Haar rede bevestigde mijn beeld van de koningin als vakvrouw en gevoelsmens. De vorstin der natie verkondigde met gratie; Nederland is klaar voor abdicatie  Lees hier het verhaal ‘Dark Horse’ in mijn verhalenbundel Vondelingen over het verdriet van…

Ik had nogal last van nostalgie, gisteren. Onze auto moest naar de garage want er knipperde een lampje dat niet moest knipperen en er ratelde iets dat niet moest ratelen. Ik werd vriendelijk ontvangen met koffie (uit een filtermachine) en posteerde me aan de klantentafel in de showroom. Ik bladerde in een Libelle uit de zomer van 2011 waarin ik las dat denim hot blijft en speelde wat met mijn telefoon. Toen viel mijn oog op de auto die naast de tafel was geparkeerd. Het was een Opel Ascona, donkerbruin met roestvrijstalen plinten. Er gleed een glimlach over mijn lippen;…

“Mooie verhalen.” Vondelingen wordt aanbevolen in de boekenrubriek van de Margriet, op voorspraak van hoofdredacteur Leontine van den Bos! Klik op onderstaande link om de bespreking, inclusief een fragment uit het verhaal De Werkster, te bekijken. Vondelingen in Margriet

Gedicht! Ik wens iedereen een gelukkig nieuwjaar, met veel mooie woorden en mooie boeken, maar vooral veel mooie momenten. Klik op de link om het gedicht te openen.  2013 def

Wij deden thuis niet aan knutselen. Er werd geknutseld in knutselclubjes en die clubjes hoorden meestal bij de kerk en daar waren wij niet van. En in orthodox alternatieve gezinnen, waar zelfgehaakte gordijntjes voor de ramen hingen, werd geknutseld, en wij waren geen orthodox alternatief gezin. Oftewel, knutselen was iets wat andere mensen deden. Toch zijn er in elk mensenleven momenten waarop geknutseld moet worden. Als je een surprise moet maken voor school bijvoorbeeld. Wanneer dat moment zich bij mij thuis voordeed dan haalde mijn moeder, met een triomfantelijke glinstering in haar ogen, de cellotape en het aluminiumfolie tevoorschijn. Ze…

In het personeelsblad van de Raad van State, het hoogste adviesorgaan van de regering, is Vondelingen aanbevolen als leestip voor de donkere dagen. In hetzelfde nummer staat nota bene een interview met de eminente Kees Schuyt, schrijver van het standaardwerk Burgerlijke Ongehoorzaamheid,  waaraan ik de titel en de inspiratie voor één van de verhalen van mijn bundel ontleende. Het item over Vondelingen is te vinden op pagina 4.  Klik op onderstaande link om het blad Terzake te bekijken. Terzake, personeelsblad Raad van State, december 2012  

Op vrijdag 9 november stond er een mooie recensie van Vondelingen in het Nederlands Dagblad. “Brandenburg kijkt goed om zich heen en vindt verhaal op verhaal. […] Het is de lezer die in Vondelingen in een gespreid bedje stapt.” Klik op onderstaande link om de recensie te lezen. Recensie Vondelingen in ND

Op de leuke website www.nadelunch.com staat een prikkelende recensie van Vondelingen. De schrijfster van de recensie kreeg de neiging om na lezing van mijn boek te gaan googelen. http://www.nadelunch.com/cultuur/boeken/mirjam-brandenburg-vondelingen-verhalen-achter-het-nieuws/

Wij zijn ontpopt, vorige week. Dat wil zeggen dat een rode plastic tas van Perry Sport met daarin onder meer de zwaar gekoesterde pop van mijn dochter op een onbewaakt ogenblik uit mijn fietstas is gegrist. Omdat het zo vermoeiend winkelt met twee logeertassen en een speelgoedtas bungelend aan schouders en polsen had ik al die tassen in de (met klipjes gesloten) fietstas gelaten. We hoefden alleen maar even de Xenos in en uit voor een geurkaars.  Eerst weiger je het te geloven. Je komt terug bij je fiets met twee vrolijke kinderen in je gevolg, blij met het cadeau…

“De negen verhalen die Mirjam Brandenburg in Vondelingen opnam stáán, stuk voor stuk. Een verademing, die kwaliteit.” Aldus Jeroen Vullings in zijn recensie, waarin hij mij met maar liefst vier sterren bedeelde. http://www.vn.nl/boeken/verhalen/de-kunst-van-de-verpersoonlijking/  

Mijn zoontje is ziek en we spelen ‘Mens erger je niet.’ Tussen twee beurten door vraagt hij “Mama, wat is een ambtenaar?” Verbaasd en geamuseerd antwoord ik: “Ehh, ik ben een ambtenaar. Ambtenaren werken voor de overheid, voor Mark Rutte.” Hij heeft Mark Rutte in een badkuip vol belastinggeld op de cover van de Vrij Nederland zien staan, Mark Rutte is de verpersoonlijking van de overheid. Om te voorkomen dat hij denkt dat ik de tas draag van Mark of misschien zelfs zijn stukken schrijf, zeg ik: “Er zijn heel veel ambtenaren en ze doen allerlei verschillende dingen. Ze werken…

Op zaterdag 29 september werd Mirjam geïnterviewd voor het radioprogramma Bijlage.  Op de website van rtvnh of via onderstaande link is de uitzending opnieuw te beluisteren (interview vanaf ongeveer 11.30).     http://www.rtvnh.nl/uitzending-gemist/radio/33/42233/Bijlage

Dit weekend was ik met vriendinnen in Antwerpen. Zoals iedereen weet is Antwerpen een mekka voor bierdrinkers, shoppers en cultuurliefhebbers, maar het is ook de stad van het vondelingenluik. Het was vast geen toeval dat we er om de hoek logeerden. Op de gevel van de Helmstraat 93 hangt een geel bord met de tekst ‘Moeders Mozes Mandje’. Het vondelingenluik wordt ook wel vondelingenschuif genoemd, wat ik minder prettig vind  klinken, alsof het om etenswaren gaat die naar binnen of naar buiten worden geschoven. De entourage rondom het luik is anders dan ik me had voorgesteld. Ik dacht dat het…

Het is een belangrijke dag vandaag, dat weet iedereen. Niet omdat vandaag in Den Haag de formatiebesprekingen zijn begonnen maar omdat het internationale Roald Dahl dag is. Roald Dahl, de man die ons helden gaf als Daantje de Wereld kampioen, Sjakie van de Chocoladefabriek en de Grote Verschrikkelijke Reus. De man die bij mij en velen met mij kiemen heeft gelegd voor liefde voor lezen èn liefde voor schrijven. En die op een absurde manier naar de wereld om hem heen kon kijken en hem daarmee een stukje dragelijker, of in ieder geval vermakelijker maakte. Toen ik gisteren naar de…

“Vondelingen verrast het meest” aldus de kop van de bespreking van de vier verhalenbundels van Kort in het Haarlems Dagblad. “Brandenburg toont zich een begenadigd vertelster. Haar verhalen zijn verfrissend, verrassend en doen verlangen naar meer.”

Jawel, het is niet onopgemerkt gebleven. In de boekenbijlage van 8 september staat een mooie recensie van Vondelingen. Zinnen als wandelschoenen, geëngageerde bundel, Brandenburg manifesteert zich helder, kritisch-empathische ambtenaar. Lees zelf maar.

Op 5 september sprak Daan van der Valk van de Haarlemse Boekhandel De Vries op de radio bij RTV Noord Holland lovende woorden over Vondelingen en las er zelfs uit voor! “Ze gebruikt actuele gebeurtenissen en geeft daar dan een ander beeld van, daarin is ze top! Een veelbelovende schrijfster, absoluut.” Via onderstaande link is het fragment te beluisteren in de uitzending van 10 uur. Het interview met Daan loopt vanaf 10.13 uur. Hij bespreekt eerst ‘Incognito’ van www.henkrijks.nl. O ja, als je het fragment gaat beluisteren; “Volgelingen” lijkt me een mooie titel voor mijn tweede boek ;-). http://www.rtvnh.nl/uitzending-gemist/radio/262/41607/Arjan+Burggraaf+op+Radio+N-H

Mijn lieve man heeft een cursus mindfulness gevolgd. De cursus was niet gratis en ook voor de bijbehorende software moest worden betaald. Nu trekt hij zich geregeld terug met een CD met rustgevende oefeningen. Op een jachtige dag kan ik mijn ei niet kwijt en besluit het ook eens te proberen. Ik leg één van zijn CD’s in de speler en strek me verwachtingsvol uit op de bank. Er klinkt een belletje. Ik wacht. Ik lig. Ik verwacht een stem die mij zalvend toespreekt. Kabbelende beekjes, dolfijnengeluiden, subtiele synthesizersklanken. Het blijft stil. Ik wacht nog langer. Het blijft oorverdovend stil….

“Aanrader is het debuut van Mirjam Brandenburg”      

De arts wees naar de deur achter haar. “Daar is de WC” zei ze tegen mij. Ze gaf me een plastic potje met een gekleurde deksel, zo’n potje waar kinderen lieveheersbeestjes in verzamelen. Ik trok me terug in de ruimte achter de deur, nam plaats op de bril en liet mijn plas lopen. Ik mikte mijn straal in het potje. Wat een power! Algauw was het potje tot halverwege gevuld. Door de kracht van mijn straal waren ook mijn handen en polsen met urine beneveld en dropen de druppels langs de buitenkant van het potje. Ik keek even om mij…